Dagboek van André Kuipers - Deel 14: Shep's bar, tips en uitslag medische keuring

Eerst werden bloemen gelegd bij het standbeeld van de grootste Russische held in de ruimtevaartgeschiedenis en vervolgens was er een spektakel met allerlei concerten.

Daarna verzamelden (oud-)kosmonauten zich voor een buffet met veel wodka en lekkere hapjes. Ik heb even met Aleksei Leonov gesproken. Hij was in 1965 de eerste man die een ruimtewandeling maakte en volgt de ruimtevaart nu nog vanaf de zijlijn. We hebben het even over mijn vlucht gehad. Daarin heeft hij alle vertrouwen. Verder ging het vooral over de ruimtevaartschilderijen die hij maakt.

Veiligheid

Na de bijeenkomst had ik nog een paar trainingen en ben ik voor de laatste keer wezen langlaufen, dit keer met mijn collega-bemanningslid Mike Fincke. De dooi treedt in hier in Sterrenstad, dus voorlopig kunnen de latten weer in de kast. Vrijdagavond ben ik uit eten geweest met twee kennissen uit Nederland die hier op bezoek zijn. Niet in Moskou, maar in een restaurantje op de weg er naartoe. Mij was namelijk uit veiligheidsoverwegingen vriendelijk verzocht om niet de stad in te gaan. Het was de verkiezingsdag hier en dan weet je nooit wat er allemaal kan gebeuren.

Dit weekeinde stond vooral in het teken van Mike. Hij is 37 jaar geworden. We zijn met veel NASA mensen en nog een aantal Europeanen en Russen zaterdagavond bij elkaar gekomen in Shep's Bar. Dat is een bar in de kelder van één van de Amerikaanse cottages hier in Sterrenstad. Astronaut Bill Shepherd, de eerste commandant van het internationale ruimtestation heeft de bar opgericht toen hij hier trainde. Er staan banken, een margherita-mixer, een jukebox, een piano en er hangen allemaal foto's op de muur. De bar staat vol handtekeningen van astronauten. Je kunt er tafeltennissen, biljarten en als je door een gat in de muur kruipt, kom je in een fitnessruimte terecht.

Halloween

Er staat natuurlijk niet echt personeel achter de bar, als je iets wilt hebben, dan pak je het gewoon zelf uit de koelkast. Maar verder heeft het alles weg van een gezellig café. Ik ga er af en toe heen als er bijvoorbeeld een goeie film wordt gedraaid of groot uitgepakt wordt tijdens één van de feestdagen. Afgelopen Halloween in november was er een themafeest: mannen als vrouwen en vrouwen als mannen. Ik had een enorme blonde pruik op. Het thema leidde tot allerlei grappige taferelen.

Maandag en dinsdag zijn mijn collega's Pedro Duque en Frank De Winne overgekomen. We hebben uitgebreid gepraat over hun missies, vorig jaar en twee jaar geleden. Aan de gesprekken heb ik veel handige tips overgehouden. Bijvoorbeeld dat ik een heuptasje mee moet nemen om compact flash cards van de camera's in op te bergen, dat ik in de Sojoez het best kan slapen met mijn benen naar het koppelluik en dat ik vooral in de eerste twee dagen tijd heb om naar buiten te kijken. Dat laatste moet ik trouwens ook weer niet teveel doen. Pedro vertelde dat hij tijdens zijn vlucht een beetje zonnebrand had opgelopen doordat het zonlicht veel intenser is omdat het ultraviolette licht niet door de dampkring wordt gefilterd.

Schudden

Sterren kijken kan het best vanuit de Sojoez of de Pirs-luchtsluis in het ruimtestation, want die twee plekken kun je helemaal donker maken. Verder vertelden ze allebei dat vooral de landing een belevenis zal worden. Je hoort een paar flinke klappen als de verschillende delen tijdens de terugkeer afkoppelen. En later twee keer een schok als de parachutes open gaan en natuurlijk wanneer je op de grond terechtkomt. Het enorme zwaaien aan de parachutes en de oncomfortabele positie als de capsule op zijn zij terecht is gekomen worden als het onprettigst ervaren.

Dinsdag kwam de uitslag van mijn medische controle, een belangrijk moment. Allerlei specialisten gingen de papieren nog eens door en wilden de laatste dingen controleren. Een orthopedisch chirurg bekeek mijn rug nog uitgebreid, want ik ben natuurlijk flink lang voor de Soyoez en hij wilde zeker weten dat ik niet in de problemen zou komen. Daarna kwam ik terecht voor een officiële commissie die me vertelde dat de resultaten goed waren. Ik ben gezond en mentaal geschikt en mag dus vliegen. Toch prettig om te horen...

Documentaire

Tijdens de afgelopen dagen liep een filmploeg mee voor een documentaire film. Ze wilden veel achtergrondmateriaal schieten en interviews doen op allerlei plekken; tijdens het sporten, bij de pers. Het is een belasting, de hele tijd een camera onder je neus, maar het wordt vast de moeite waard. De documentaire moet een beeld geven van een van de experimenten en mijn leven rond de vlucht.

Na uitgebreide instructies door ESA collega's over de vele interviews en persconferenties die ik aan boord van het ruimtestation moet geven, elke ochtend een TV optreden bijvoorbeeld, heb ik me dinsdagavond voorbereid op de laatste trainingen. Die waren woensdag in de centrifuge en in de Sojoez-simulator. Met de hele bemanning hebben we voor het allerlaatst landingen doorgenomen, de volgende keer is het examen. Erg spannend, maar ik vertrouw erop dat ik slaag. Mijn échte examen is natuurlijk pas over vier weken; dat is mijn eigen ruimtevlucht.

Deel 15: Persbezoek, TsUP en examens »»