Opsporings- en reddingssysteem van Galileo doorstaat eerste ruimtetest

Het tweede paar Galileo-satellieten zijn de eerste van de constellatie die zogenaamde SAR-transponders (Search and Rescue) aan boord hebben. Die kunnen UHF-signalen opvangen van noodbakens die zich aan boord van schepen en vliegtuigen bevinden of door individuele personen worden meegenomen. De signalen worden dan doorgestuurd naar plaatselijke autoriteiten die dan een reddingsoperatie kunnen organiseren. De Galileo-satellieten werden op 12 oktober vorig jaar samen in een baan om de aarde gebracht.

Toen de satellieten aangekomen waren in hun baan om een hoogte van 23.222 kilometer boven het aardoppervlak begonnen grondige tests. De SAR-transponder van de derde Galileo-kunstmaan werd op 17 januari ingeschakeld.

"Momenteel stellen we ons vooral tot doel na te gaan of de transponder niet beschadigd werd tijdens de lancering", aldus SAR-ingenieur Igor Stojkovic.

"De eerste dag kwam het erop aan de transponder aan te schakelen en te kijken of zijn temperatuur en energieprofielen aan de verwachtingen voldeden."

"De volgende dag stuurden we een signaal naar de satelliet met de UHF-antenne van het ESA-centrum in Redu in België en pikten we het antwoord op van onze L-bandantenne."

De antenne in Redu heeft een diameter van 20 meter, zodat het doorgestuurde signaal heel gedetailleerd kon worden opgevangen. 

"We kunnen exact meten wat de sterkte is van het signaal, hoe lang het duurde om het door te sturen enzovoort", voegt Igor eraan toe.

Het systeem zal nog uitgebreider worden getest. 

Het internationale systeem is al meer dan drie decennia operationeel en redde tot nu toe zo'n 31.000 levens.

Sarsat staat voor Search and Rescue Satelite-Aided Tracking terwijl Kospas een Russische acroniem is. Met behulp van grondstations – bekend als Local User Terminals – wordt de bron van noodoproepen vastgesteld via signalen die door satellieten worden doorgestuurd. Zo kunnen plaatselijke autoriteiten verwittigd worden.

Founded by Canada, France, Russia and the US, Cospas–Sarsat now has 43 participating countries and organisations. It began with payloads on low-orbiting satellites, whose rapid orbital motion allowed Doppler ranging of distress signals, to pinpoint their source. Their drawback is their field of view is comparatively small.

The system added payloads on geostationary satellites, which continuously see a third of the globe, but because they do not move relative to the ground they cannot locate signals directly.

The SAR repeaters on these two Galileo satellites are the first of a new class of ‘MEOSAR’ repeaters, combining broad field of views with the ability to quickly determine positions. 

Galileo’s satellites are also the first with the capability to despatch return link messages via their navigation signals, assuring those in distress that help is on the way.

An additional advantage of this new MEOSAR system is that less ground infrastructure is required – just three to four terminals are sufficient to serve all European territory.

This initial SAR unit's transponder was built by Mier Comunicaciones in Spain, with its combined receiving and transmitting antenna developed by Spain’s Rymsa company.

The SAR payload of the fourth Galileo satellite is due to be switched on for testing in the coming weeks.

More detailed end-to-end testing of the repeaters will follow in the spring, using a dedicated system called the Galileo Search and Rescue Validation Test Bench based at France’s Cospas–Sarsat control centre in Toulouse.

The unit can simulate multiple beacon messages for the system to find their location and relay them accordingly.

Further SAR payloads will follow these first two into orbit with the launches of follow-on Galileo Final Operational Capability satellites.