Het dagboek van Frank De Winne - zondag 29 november 2009
Mijn ruimtemissie nadert zijn einde. Op 1 december keer ik in het gezelschap van Bob Thirsk en Roman Romanenko aan boord van het ruimteschip Sojoez TMA-15 naar de aarde terug. Ik heb nog een laatste keer bezoek gekregen van een spaceshuttle-bemanning, de derde tijdens mijn ruimtevlucht.
Na de ruimteveren Endeavour in juli en de Discovery in augustus was het nu de beurt aan de Atlantis om een bezoek te brengen aan het ISS. Voor België is de Atlantis heel bijzonder want onze eerste astronaut Dirk Frimout cirkelde er in 1992 bijna negen dagen mee rond de aarde voor een ruimtevlucht die de atmosfeer van de aarde onder de loep nam.
De Atlantis vertrok op 16 november vanaf Cape Canaveral in Florida voor een vlucht van elf dagen en had als belangrijkste opdracht het internationaal ruimtestation ISS te voorzien van reserveonderdelen. Deze keer had de shuttle geen zeven astronauten aan boord, zoals gebruikelijk, maar slechts zes. Er keerden er wel zeven terug.
De Atlantis bracht immers mijn expeditie 21-collega Nicole Stott terug naar de aarde, zodat we tot het einde van mijn ruimtemissie gedurende korte tijd met vijf in plaats van zes vaste bemanningsleden aan boord van het ISS blijven. Na mijn terugkeer op de aarde met Bob en Roman zullen de Amerikaan Jeffrey Williams en Maksim Soerajev het zelfs enkele weken alleen moeten redden tot eind december een nieuw trio hen komt vervoegen. Vanaf april volgend jaar zal het ISS terug een voltallige zeskoppige bemanning aan boord hebben.
In de toekomst zullen alle vaste ISS-bemanningsleden zoals ikzelf met de Russische Sojoez naar het ruimtestation vliegen. Er zullen wel nog een vijftal shuttlemissies naar het station plaatsvinden, alvorens het ruimteveer volgens de huidige plannen volgend jaar op pensioen gaat.
Ondertussen heb ik het gezagvoerderschap van het ISS aan Jeffrey Williams overgedragen. Mijn gezagvoerderschap was voor mij als ESA-astronaut een groot voorrecht.
Dit was vanuit de ruimte de laatste bijdrage aan mijn dagboek. Ik heb er een boeiende tijd opzitten en een heel bijzondere ervaring in mijn leven. Ik hoop dat mijn ruimtemissie vooral voor jonge mensen een inspiratie is geweest om een wetenschappelijke of technologische loopbaan te volgen.
Want onder de jongeren van nu zitten de verkenners van morgen. Zij zullen nog verder de ruimte ingaan, naar de maan en nog verder naar de planeet Mars. Het is die verkenningsdrang die ons uiteindelijk tot mens maakt.
Frank De Winne
