Rock 'n' Roll is niet alleen van deze wereld!
“Muziek heeft altijd een centrale rol gespeeld bij culturen over heel de wereld en zal dat nog duizenden jaren lang blijven doen. Muziek doet ons net als technologie en wetenschap nadenken over de tijd waarin we leven en doet ons grenzen overschrijden, ook buiten de aarde”, aldus Mick Jagger over het project Music2Titan.
De vier songs ‘Lalala’, ‘Bald James Deans’, ‘Hot Time’ en ‘No Love’, gecomponeerd door de musici Julien Civange en Louis Haéri kregen een vier miljard kilometer lange lift aan boord van de ESA-sonde Huygens en kwamen uiteindelijk op 14 januari terecht op het oppervlak van de Saturnusmaan Titan.
Rocklegende Mick Jagger steunde dit unieke initiatief. “De muziek aan boord van de sonde geeft een heel menselijk aspect aan het project en is tegelijk ook op educatief vlak van belang”, aldus Jagger.
“We willen niet alleen alle waardevolle gegevens van de ruimtemissie zelf verzamelen, maar ook een spoor achterlaten van onze menselijke kant en een bewustzijn van dit avontuur opbouwen, in het bijzonder onder jonge mensen, dat ligt buiten het specifiek wetenschappelijk domein”, vertelde Huygens-projectwetenschapper Jean-Pierre Lebreton.
De componisten die door ESA werden gekozen hebben op hun eigen persoonlijke manier gereageerd op het verzoek. “Het gaat over een bijzonder academische aangelegenheid, alles is heel officieel, terwijl onze muziek vooral rock is! Het is net zoals een verstekeling. Iedereen kan zich met een dergelijke reis vereenzelvigen”, aldus Civange.
De muziek werd gecomponeerd als een soundtrack en elk stuk muziek stemt overeen met een bepaalde etappe in de missie. “Lalala gaat over de voorbereiding. Het is eenvoudige dreunende muziek, de basisakkoorden van rockmuziek. De mensen in witte overalls, die Playmobilfiguren lijken en een ruimtesonde bouwen in enorme hangars deden mij denken aan wat ik het meest waardeer in rock: de zuivere gekte waarmee een droom, wat het ook kost, waarheid wordt.”
Het tweede stuk is Bald James Deans en roept de dramatische spanning op van de scheiding tussen het Cassini-moederschip en Huygens op Kerstmis. Hot Time is dan weer meer experimentele muziek en verwijst naar de verkenning van het oppervlak van Titan. Het laatste stuk, No Love, is een rustig melancholiek stuk dat vragen oproept over de exodus naar de ruimte.
En verder? De muziek blijft voor altijd samen met de sonde Huygens op het oppervlak van Titan... tenminste voor zover wij weten…
