Huygens tijdens zijn afdaling

Saturnusmaan Titan heeft een tweede ionosfeer, veel turbulentie in de atmosfeer en misschien is er zelfs bliksem. Dat zijn een paar van de verrassende vondsten die de Huygens ruimtesonde begin dit jaar deed tijdens zijn afdaling op de maan. Het missieteam publiceerde alle hoogtepunten uit de uiterst succesvolle Huygens-missie.

De ruimtesonde Huygens liftte zeven jaar lang mee op de rug van NASA’s planeetverkenner Cassini. Op 25 december 2004 ontkoppelde de kleine lifter, om op 14 januari 2005 te landen op het oppervlak van Titan. Een landing aan een parachute die in totaal bijna 2,5 uur duurde

Windvlagen

Iets boven 120 kilometer hoogte trof Huygens windvlagen met een snelheid tot 450 kilometer per uur in oostelijke richting, gelijk aan de rotatie van de maan. Lager in de atmosfeer nam de windsnelheid af en vlak boven het oppervlak veranderde hij bovendien van richting. Een onverwachte windvlaag scheerde langs de sonde tussen honderd en zestig kilometer hoogte.

Huygens verraste alle wetenschappers met de vondst van een tweede laag in de ionosfeer tussen 140 en veertig kilometer hoogte. Een piek in elektrische lading werd gevonden op zestig kilometer hoogte. Mogelijk hebben de meetinstrumenten zelfs bliksem vastgelegd.

Mist

Landingsplek op het oppervlak van Titan

Ook anders dan verwacht was de dikke laag mist die aanhield tot op het oppervlak. Modellen voorspelden dat de mist onder de zestig kilometer zou verdwijnen. Dit bleek niet het geval, maar gelukkig was het zicht voldoende om vanaf veertig kilometer hoogte heldere foto’s te maken.

Huygens deed metingen aan de atmosfeer en het oppervlak. En de eerste in-situ waarnemingen van de organische samenstelling en de aërosolen onder de 150 kilometer. Deze toonden de aanwezigheid van complexe organische chemie in zowel gasvormige als vaste toestand. Dit versterkt de suggestie dat op Titan moleculen aanwezig zijn, die op aarde de bouwstenen van leven vormen.