Neerstorten Mir voorzien voor 22 maart
Als het Russische ruimtestation Mir deze maand naar de aarde terugvalt, heeft het veel langer gewerkt dan oorspronkelijk was bedoeld.
Gelanceerd op 20 februari 1986, was de Mir ontworpen voor een levensduur van 5 jaar. Afgelopen maand was de Mir al 15 jaar in bedrijf. Het ruimtestation is nu echter op en wordt midden maart naar beneden gehaald om te verbranden in de dampkring.
Hoewel de Mir nogal eens in het nieuws kwam door tegenslagen - in februari 1997 brak in het ruimtestation brand uit en vier maanden later raakte een module en zonepanelen van het station zwaar beschadigd door een botsing van een met de hand bestuurd vrachtschip - kan het Russische ruimtestation de geschiedenis ingaan als het meest succesvolle bemande ruimtevaartproject tot aan de lancering en bouw van het internationale ruimtestation ISS.
Zo was de Mir tussen september 1989 en augustus 1999 onafgebroken bemand. In maart 1995 vestigde de Russische arts en kosmonaut Valeri Polyakov aan boord van de Mir een record door 22 maanden in de ruimte te blijven. Meer dan honderd kosmonauten en astronauten uit verschillende landen, waaronder een aantal ESA-astronauten, bezochten de Mir.
Ze voerden er waarnemingen en wetenschappelijke experimenten uit. De Mir vormde ook dé inspiratiebron voor het internationale ruimtestation ISS. ISS vormt nu een gezamenlijke inspanning van Rusland, de Verenigde Staten, Canada, Japan, Brazilië en tien ESA-lidstaten waaronder Nederland.
Maar zoals gezegd: de Mir is op. Plannen om de Mir toch nog een paar jaar in bedrijf te houden, bleken de voorbije jaren niet echt levensvatbaar. De Russische autoriteiten besloten daarom het ruimtestation naar de aarde te laten terugvallen. Volgens de Russische vluchtleiding zal de Mir tussen 20 en 23 maart tot een hoogte van 220 km boven het aardoppervlak zijn gedaald. Op die hoogte zou het door wrijving met de hoogste lagen van onze dampkring steeds sneller afremmen. In dat geval zou de kans ontstaan dat het 130 ton zware en 33 bij 31 meter metende gevaarte ongecontroleerd zou neerstorten. Om dat te voorkomen werd in januari dit jaar een onbemand vrachtschip voorzien van 2 ton brandstof aan de Mir gekoppeld . Door met de motor van dit vrachtschip op commando vanaf de aarde korte vuurstoten te geven, wordt de Mir op een veilige plaats dieper in de dampkring gebracht. Het grootste gedeelte verbrandt dan in de atmosfeer. Wat er eventueel overblijft, stort in de Grote Oceaan tussen Nieuw-Zeeland en Chili.
Op 15 maart stelde het Russische vluchtleidingscentrum TsUP de volgende volgorde voor het neerhalen van de Mir vast. Op 22 maart zullen drie vuurstoten worden gegeven om respectievelijk 01.53 u. (Nederlandse tijd), 03.22 u. en daarna twee omlopen later tussen 06.28 en 06.48 u. Als dit scenario wordt gevolgd – op 20 maart wordt het opnieuw bekeken zodat het nog kan veranderen! – duikt Mir om 07.05 u. in de aardatmosfeer. De “splashdown” van onverbrande resten in de Stille Oceaan (beoogd inslagpunt 47o ZB, 140o WL) vindt dan plaats om 07.21 u.
Afgelopen december stelde ESA een speciale groep deskundigen samen. Die houdt de ESA-lidstaten tijdens de kritieke operatie op de hoogte van de voorbereiding, het in een lagere baan brengen en uiteindelijk neerhalen van de Mir. ESA biedt tijdens de operatie ook ondersteuning door vluchtwaarnemingen met de radar van het Duiste Ministerie van Defensie via ESOC (ESA´s controlecentrum in Duitsland) door te geven aan het vluchtleidingscentrum van Rosaviakosmos bij Moskou.
