Ruimtevaartambassadeur Wubbo Ockels helpt een handje bij missie DELTA
Wubbo Ockels volgt de ruimtemissie van André Kuipers naar het internationale ruimtestation vanaf de zijlijn. Als voltijd hoogleraar aan de TU Delft is hij betrokken bij twee van de experimenten die Kuipers aan boord zal uitvoeren. Daarnaast kan hij Kuipers als enige Nederlander uit eigen ervaring vertellen hoe het is, daarboven.
'De menselijke spiegel'
Volgens Ockels gaat zijn opvolger een spannende reis tegemoet. Eén die veel te snel verloopt, althans, zo lijkt het. Met zijn schema vol wetenschappelijke experimenten, gepland contact met de aarde en educatieve opdrachten moet Kuipers ook even tijd nemen om te kijken naar wat Ockels 'de menselijke spiegel' noemt. Dat is de aarde, gezien vanuit de ruimte en dus zoals weinigen hem zullen zien: "Je ziet de overweldigende schoonheid van onze planeet, maar tegelijkertijd haar kwetsbaarheid. De atmosfeer ligt als een dunne schil over de blauwe aarde heen. Een fascinerend gezicht."
Gewichtloze toestand
Van de wetenschappelijke experimenten is Ockels betrokken bij het trilvest, ontwikkeld door TNO. Daarnaast begeleidt hij promovendus Suzanne Nooij en haar experiment MOP. Nooij doet onderzoek naar de manier waarop het menselijk vestibulair systeem zich aanpast aan een gewichtloze toestand. Met andere woorden: hoe mensen zich in de ruimte oriënteren, hoe ze omgaan met bewegingen en met tijd. "Ik heb André gevraagd om op te letten als hij terugkomt op de aarde. Want dat is het moment waarop de verschillen tussen gewichtloosheid en zwaartekracht het meest voelbaar zijn."
Wetenschappelijk onderzoek
Tijdens zijn eigen ruimtemissie, aan boord van de Challenger Space Shuttle in 1985, voerden Ockels en zijn bemanning een grote hoeveelheid wetenschappelijke experimenten uit. Dat Nederland nu opnieuw wetenschap kan bedrijven in de gewichtloze omstandigheden van de ruimte, is volgens hem erg belangrijk: "Het is goed dat de ministeries opnieuw een Nederlander de ruimte in sturen. We moeten continu blijven zoeken naar wat er buiten onze eigen aarde is. Ruimtevaart is belangrijk als avontuur, als ontdekkingsreis en zeker ook voor wetenschappelijk onderzoek."
Ambassadeur van de ruimtevaart
Na hun vlucht blijven astronauten vaak ambassadeurs van de ruimtevaart. Ockels vertelt graag over zijn verkiezing tot astronaut, de opleiding die hij in Amerika volgde en de historische Spacelab missie met het ruimteveer. Maar nog liever begeeft hij zich tussen jongeren, in een wetenschappelijke omgeving. Met de Wubbo Ockels Juniorprijs in Groningen, als hoogleraar in Delft en als coach bij de Solar Challenge in Australië, die zijn team tweemaal op rij wist te winnen door de snelste auto op zonne-energie te bouwen.
'Kuipersgolf'
Op de TU in Delft spreekt met van het 'Ockels-effect'. De instroom van studenten aan de verschillende bètafaculteiten nam vlak na zijn ruimtereis toe. Of er ook een 'Kuipersgolf' komt, is moeilijk te voorspellen, vindt Ockels, vooral omdat er naast ruimtevaart steeds meer andere interessante vormen van ontdekken zijn gekomen. Ergens wordt wel een gekke auto bedacht, of een nanorobot en in de communicatie lijkt alles tegenwoordig mogelijk. Toch is ook voor Kuipers een belangrijke rol weggelegd als ruimtevaartambassadeur. "Hij zal na zijn missie volle zalen trekken met mensen die willen weten wat er allemaal is gebeurd. Ruimtevaart blijft pionierswerk, het is belangrijke stap voor de toekomst van de menselijke soort."
