Les 2: Wat is gewichtloosheid? Hoe voelt dat?

Je kunt je bijna niet voorstellen, hoe het zou zijn, als we niet door de aarde aangetrokken zouden worden. Het ontbreken van de zwaartekracht wordt ook wel gewichtloosheid genoemd. Het lijkt op zweven, op het gevoel dat je krijgt, als je in een achtbaan plotseling naar beneden suist.

De astronauten aan boord van het Internationale Ruimtestation zijn in een voortdurende vrije val. Het Ruimtestation wordt nog altijd door de aarde aangetrokken, maar omdat het met zo’n grote snelheid in een baan om de aarde draait, wordt daardoor de val naar de aarde van het ISS opgeheven en blijft het ISS min of meer op dezelfde hoogte in zijn baan vliegen. De astronauten in het ISS ervaren gewichtloosheid en zweven daardoor alle kanten op. Er bestaat voor hen geen onder- of bovenkant. Daar waar hun voeten zijn, is de grond.

Het Russische ruimtestation Mir werd in 1986 gelanceerd. Veel astronauten hebben sindsdien geruime tijd aan boord van de Mir en het ISS doorgebracht. Ruimtereizigers moeten vaak allerlei vervelende kwaaltjes doorstaan: ze zijn duizelig en slaperig, voelen zich slapjes, hebben last van hun maag, geen eetlust en verliezen alle gevoel voor tijd en ruimte. Na enkele dagen passen hun lichamen zich gelukkig aan de gewichtloosheid aan, waardoor astronauten rustig worden en zich gelukkig gaan voelen.

Bij terugkomst op aarde moeten astronauten opnieuw aan de zwaartekracht wennen en hun evenwicht terugvinden. Een Russische astronaut vertelde eens hoe verbaasd hij gereageerd had, toen hij een kopje naar de grond zag vallen, terwijl hij op dat moment alweer enkele maanden terug op aarde was! De spieren die verslapt zijn, omdat de astronauten ze in de ruimte niet gebruikt hebben, moeten ook weer versterkt worden.