Ιστορική χειραψία μεταξύ διαστήματος και Γης

Ο Terry έκανε έλεγχο σε ένα joystick που επιτρέπει στους αστροναύτες στο διάστημα για να «αισθάνονται» αντικείμενα από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Το χειριστήριο είναι το δίδυμο εκείνου στη γη και κινείται είτε αντιγράφει την κίνησή του με τον ίδιο τρόπο.

Το χειριστήριο παρέχει ανάδραση έτσι και οι δύο χρήστες μπορούν να αισθάνονται τη δύναμη του άλλου που πιέζει ή τραβά. Νωρίτερα φέτος, ο αστροναύτης της NASA, Butch Wilmore, ήταν ο πρώτος που δοκίμασε το joystick στο διάστημα, αλλά χωρίς σύνδεση.

Τηλεχειριστήριο

Η προσγείωση αστροναυτών στον Άρη και την επιστροφή τους σπίτι είναι ένα βήμα πάρα πολύ μακριά για την ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή, και η λειτουργία οχημάτων από τη Γη είναι δύσκολη και κουραστική - παίρνει σε μια εντολή περίπου 12 λεπτά για να φτάσει τον πλανήτη. Αντ 'αυτού, η ESA οραματίζεται να στείλει αστροναύτες σε τροχιά γύρω από έναν πλανήτη και να ελέγχει ρομπότ στην επιφάνεια του από ψηλά.

Η σημερινή δοκιμή επαλήθευσε το δίκτυο επικοινωνιών, την τεχνολογία ελέγχου και το λογισμικό πίσω από τη σύνδεση. Κάθε σήμα από τον Terry στον André έπρεπε να ταξιδέψει από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σε κάποιον άλλο δορυφόρο περίπου 36 000 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη, μέσω του κέντρου ελέγχου της αποστολής στο Χιούστον στις ΗΠΑ και πέρα από τον Ατλαντικό Ωκεανό στο τεχνικό κέντρο της ESA, ESTEC στην Ολλανδία, παίρνοντας μέχρι και 0,8 δευτερόλεπτα συνολικά και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Καθώς ο Διαστημικός Σταθμός ταξιδεύει με 28.800 χλμ/ώρα, ο χρόνος για κάθε σήμα να φτάσει στον προορισμό του αλλάζει συνεχώς, αλλά το σύστημα προσαρμόζεται αυτόματα στις μεταβαλλόμενες χρονικές καθυστερήσεις.

Εκτός από το χειριστήριο, ο Terry είχε επιπλέον μια οθόνη με βίντεο πραγματικού χρόνου από το έδαφος και η επαυξημένη πραγματικότητα πρόσθετε ένα βέλος για να δείχνει την κατεύθυνση και το μέγεθος της δύναμης.

Πίσω από τη σημερινή φαινομενικά απλή χειραψία κρύβονται χρόνια εργασίας για τους ανθρώπους να κωδικοποιήσουν το λογισμικό της ανάδρασης, της όρασης και των επικοινωνιών.

"Το σύστημα λειτούργησε, ακόμη και αν ο Διαστημικός Σταθμός πετούσε πάνω από 5.000 χιλιόμετρα μακριά," σχολίασε ο André. "Ένιωσα λες και ο Terry τέντωσε το χέρι του κάτω από το διάστημα για να σφίξει το χέρι μου."

Το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε τυφλές δοκιμές για τη διάκριση μεταξύ των διαφόρων αντικειμένων από αφρώδες υλικό για να ανακαλύψουμε εάν οι άνθρωποι σε τροχιά γύρω από τη Γη μπορούν να διακρίνουν την ακαμψία του αντικειμένου εξ αποστάσεως. Αυτό είναι σημαντικό για πιο προηγμένες απομακρυσμένες ρομποτικές εργασίες στο μέλλον.

Το διάστημα για τη γη

Η προσαρμοστικότητα και η εύρωστη σχεδίαση του συστήματος σημαίνει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί πάνω από τα κανονικά δίκτυα δεδομένων κινητής τηλεφωνίας. Αυτό το καθιστά κατάλληλο για απομακρυσμένες περιοχές που είναι δυσπρόσιτες ή όταν καταστροφές έχουν καταστρέψει τα άλλα δίκτυα επικοινωνίας.

Η άμεση και ευαίσθητη ανάδραση σε συνδυασμό με διασφαλίσεις κατά των υπερβολικών δυνάμεων θα επέτρεπε στα οχήματα και τα ρομπότ να πραγματοποιούν λεπτές εργασίες στις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στις παράκτιες γεωτρήσεις και τους πυρηνικούς αντιδραστήρες, για παράδειγμα. Θα μπορούσε ακόμη και να βοηθήσει στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας μετά από σεισμούς ή άλλες φυσικές καταστροφές.

Ένα συμπληρωματικό πείραμα έχει προγραμματιστεί για το Σεπτέμβριο για τον έλεγχο ενός πιο προηγμένου ρομπότ στο έδαφος.