Lancering vanuit Zuid-Amerika
In de afgelopen 30 jaar zijn alle Europese raketten gelanceerd vanuit Kourou in Zuid-Amerika. Waarom heeft Europa gekozen voor een ruimtehaven aan de andere kant van de wereld?
De zoektocht naar een nieuwe locatie begon in de jaren zestig, toen Frankrijk zijn lanceerbasis in de Algerijnse woestijn moest opgeven.
De Franse ruimtevaartorganisatie koos uiteindelijk voor een kustlocatie aan de rand van de jungle in Frans Guyana. De nieuwe locatie bevond zich dicht bij een vissersdorp genaamd Kourou en niet ver van de oude gevangeniskolonie op Duivelseiland.
Kourou lag op duizenden kilometers afstand van Europa en alles moest helemaal van de grond af worden gebouwd. Maar er waren drie belangrijke voordelen.
Lanceringen zouden op voldoende afstand van grote bebouwde gebieden plaatsvinden. Raketten zouden veilig naar het oosten en naar het noorden boven de open zee kunnen worden gelanceerd. Opgebruikte rakettrappen zouden zonder gevaar in de oceaan vallen. En satellieten zouden gemakkelijk in zowel een baan over de polen als over de evenaar kunnen worden gebracht.
De Europese ruimtehaven ligt ook zeer dicht bij de evenaar. Hier kan worden geprofiteerd van het katapulteffect als gevolg van de snelle draaiing van de aarde ter hoogte van de evenaar. Raketten die hier naar het oosten toe worden gelanceerd krijgen daardoor gratis en voor niets een snelheidsimpuls van 1650 km/uur. Hierdoor hoeven de raketten minder brandstof mee te nemen en kunnen zij zwaardere satellieten vervoeren.
Laatst aangepast 13 oktober 2011
