Klimaatverandering: we lopen op dun ijs!

Access the image

05 februari 2015

Bij satellieten denk je misschien aan ruimtetelescopen zoals de Hubble. Maar veel satellieten zijn naar de aarde toe gericht en helpen ons om de wereld waarin we leven beter te begrijpen en zelfs om ons dagelijks leven te verbeteren.

Er zijn weersatellieten die ons helpen ons op te maken voor zwaar weer of gewoonweg om niet te vergeten zonnecrème te gebruiken als het warm is. Communicatiesatellieten zorgen ervoor dat we via telefoon en internet in verbinding staan met mensen over de hele wereld. En dan zijn er satellieten zoals ESA’s Sentinel-1A en CryoSat die het noordpoolijs bewaken.

Deze twee satellieten hebben ontdekt dat een van de ijskappen, de Austfonna-gletsjer op Spitsbergen, de laatste twee jaar vijftig meter dunner is geworden. (Dat is bijna de helft van de Dom in Utrecht!)

IJskappen zijn reusachtige ijsmassa's op de noord- en zuidpool van de aarde. Ze worden niet groter en kleiner met de seizoenen maar kunnen wel afsmelten en weer aangroeien onder invloed van klimaatveranderingen. In de ijstijden, bijvoorbeeld, werden ze veel groter. Maar in onze tijd krimpen de poolkappen, hoogst waarschijnlijk omdat de aarde aan het opwarmen is door toedoen van de mens.

Dat betekent dat er smeltwater in de oceanen terechtkomt en de zeespiegel dus stijgt. Een stijgende zeespiegel betekent meer overstromingen en minder land voor de mens om te leven en voedsel te verbouwen! Vandaar het belang van onderzoek door aardbewakingssatellieten. Die stellen ons in staat te achterhalen waarom de ijskappen smelten en wat we daar in de toekomst van merken.

Klimaatverandering