Osuwiska nie powstrzymają twojej podróży

Choć tradycyjny monitoring mierzący zmiany w krajobrazie, taki jak mapowanie fotograficzne, sprawdza się dobrze na pewnych terenach, wymaga on jednak dużych nakładów pracy i jest kosztowny. ESA przyjrzała się więc możliwości użycia satelitów do monitorowania rozległych terenów pod kątem zagrożeń mogących wpłynąć na sieć drogową i kolejową.

Rezultat jest tak obiecujący, że opracowane usługi monitorowania są nadal rozwijane przez firmy zaangażowane w dwa projekty.

Usługi wykorzystują potrójny alians infrastruktury kosmicznej: satelitarne obrazy radarowe połączone z nawigacją satelitarną i satelitami łącznościowymi przesyłającymi wyniki lokalnych pomiarów do centralnego systemu analizującego ruch gleby w sąsiedztwie sieci drogowej i kolejowej.

Jednym z obiecujących podejść jest użycie map opracowanych dzięki satelitom radarowym do identyfikacji potencjalnie groźnych zbocz, a następnie systematyczny monitoring tych terenów na poziomie gruntu.

Poprzez regularne obserwacje można z milimetrową dokładnością zmierzyć przemieszczenia gruntu na dużych obszarach. Każde nagłe zmiany tego ruchu wskazują na potencjalnie niebezpieczną sytuację i potrzebę dokładniejszej analizy.

“Nie ma jednego sposobu na rozwiązanie problemu monitorowania klęsk żywiołowych”, mówi Rob Postema z ESA, „ale te dwa projekty pokazują, jak łączenie technik daje w efekcie potężny zestaw narzędzi pozwalający radzić sobie z całą gamą zagrożeń geologicznych.”

W ramach projektu Live Land, prowadzonego w Wielkiej Brytanii przez firmę CGI, badano, jak powiązać informacje z radarowych skanów satelitarnych, dane geologiczne i prognozy pogodowe, aby uzyskać mapy ryzyka, pozwalające na zredukowanie zakłóceń i kosztów z nimi związanych, powodowanych przez osuwiska i zapadliska na wybranych drogach i liniach kolejowych w Szkocji.

Na przykład wyższym ryzykiem wystąpienia osunięć charakteryzują się obszary stromych zbocz i nasiąkniętego gruntu, nad którymi spodziewane są obfite opady deszczu – i to byłoby zaznaczone na mapach.

Podobnie projekt Matist w Szwajcarii, kierowany przez Gamma Remote Sensing and Consulting ze Szwajcarii, łączy dane z radarów naziemnych i satelitarnych z nawigacją satelitarną, aby śledzić ruchy gruntu w górzystych regionach Szwajcarii i Austrii – w znacznej mierze pokrytych gęstą siecią kolejową i siecią głównych dróg austriackich.

Badania te korzystają z istniejących danych obserwacyjnych, ale europejskie satelity Sentinel staną się cennym źródłem informacji, gdy tylko podejmą pracę.

Rob Postema zaznacza: “W nadchodzących latach spodziewam się zobaczyć dużo więcej innowacyjnych aplikacji, które wykorzystują możliwości satelitów i danych z nich pochodzących – takich jak obserwacje Ziemi i nawigacja satelitarna – do uważnego doglądania zjawisk ruchu gruntu i związanych z tym zagrożeń.”