Przygotowania do badającej wiatr misji Aeolus

Aeolus będzie wyposażony w zaawansowany laser dopplerowski o nazwie Aladin, w którego skład wchodzą dwa silne lasery, duży teleskop oraz bardzo czułe odbiorniki. Jest to jeden z najbardziej zaawansowanych instrumentów naukowych, jakie dotychczas były umieszczone na orbicie.

Sonda kosmiczna przeszła już testy potwierdzające, że będzie funkcjonować w trudnych warunkach przestrzeni kosmicznej, a ostatnio wykonała 12-dniowy rejs przez Atlantyk z Francji do Gujany Francuskiej.

Start ma odbyć się 21 sierpnia o godzinie 23:20 CEST na pokładzie rakiety Vega.

„Przybycie sondy na stanowisko startowe wieńczy 16 lat prac badawczo-rozwojowych, testowych i konstrukcyjnych zrealizowanych przez dosłownie pokolenia inżynierów i uczonych”, mówi Juan Piñeiro, manager operacji sondy Aeolus.

„Teraz czekamy na owoce pracy tych wielu utalentowanych osób, gdy po starcie Aeolusa pierwsze dane potwierdzą, że ambitne założenia misji mogą zostać spełnione”.

Skomplikowany świat wiatrów

Obecnie jednym z największych wyzwań dla dokładnych prognoz pogody jest zebranie wystarczających danych o wiatrach. Aeolus będzie pierwszym satelitą bezpośrednio mierzącym prędkość wiatru z kosmosu. Pomiary będą wykonywane dla wszystkich wysokości, od powierzchni Ziemi, przez troposferę aż do stratosfery na wysokości 30 km. Pozwoli to uzyskać dane, które znacznie poprawią jakość prognozowania pogody.

„Misja Aeolus będzie wspaniałym dodatkiem do naszej floty satelitów, która ciągle obserwuje Ziemię, poszerzając wiedzę o naszej planecie, zwłaszcza o skomplikowanej dynamice atmosfery oraz procesach klimatycznych – są to systemy, które nie tylko wpływają na nasze codzienne życie, ale mają też duże konsekwencje dla naszej przyszłości,” dodaje Paolo Ferri, dyrektor operacji misji w ESA.

Aeolus będzie krążył wokół Ziemi nad biegunami po orbicie synchronicznej ze Słońcem – nad każdym danym punktem nad Ziemią będzie zawsze tak samo ustawiony względem Słońca.

Aeolus będzie krążył na orbicie typu świt/zmierzch, przez co będzie znajdował się na granicy między dniem a nocą na Ziemi, a jego panele słoneczne będą zawsze otrzymywały taką samą ilość światła słonecznego.

Przygotowani na każdą ewentualność

Podczas przygotowań do tej wyjątkowej misji zespoły w Europejskim Centrum Operacji Kosmicznych przez miesiące ćwiczyły symulacje wszystkich możliwych scenariuszy w głównej Sali Kontroli Lotów.

Już po wyniesieniu w przestrzeń kosmiczną satelita przejdzie przez kluczową i złożoną fazę „startu i pierwszych orbit”, podczas których jego poszczególne systemy kontroli oraz instrumenty będą kolejno uruchamiane, a ich stan i właściwe funkcjonowanie sprawdzane.

Jest to nieprzewidywalny moment, gdy satelita jest bardzo podatny na różne ryzyka – jeszcze nie jest w pełni funkcjonalny, a już jest wystawiony na trudne warunki przestrzeni kosmicznej.

Pier Paolo Emanuelli, dyrektor lotu sondy Aeolus opisuje ten etap tymi słowami:

„Każdy satelita jest wyjątkowy: ma inne zadania, orbity, założenia i tu Aerolus nie jest wyjątkiem. Zespoły wyszkolonych inżynierów, specjaliści od dynamiki lotów oraz eksperci od systemów kontroli i stacji naziemnych wspólnie ćwiczyli zadania, które musi wykonać sonda, we właściwym czasie i właściwym sposobem, a także zgodnie z właściwą instrukcją”.

„Czeka nas trudne, ale i ekscytujące zadanie!”