Η αποστολή ExoMars 2016 στοχεύει το παράθυρο εκτόξευσης του Μαρτίου
Ένα πρόβλημα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε δύο αισθητήρες του συστήματος πρόωσης της μονάδας επίδειξης εισόδου, καθόδου και προσγείωσης, ανάγκασε την σύσταση της μετακίνησης της ημερομηνίας εκτόξευσης της αποστολής ExoMars 2016 που αρχικά προβλεπόταν τον Ιανουάριο, για τον Μάρτιο, ακόμα μέσα στα προγραμματισμένα χρονικά πλαίσια εκτόξευσης στις αρχές του 2016.
Η αποστολή ExoMars είναι μια κοινή προσπάθεια μεταξύ της ESA και της διαστημικής υπηρεσίας της Ρωσίας, Roscosmos. Η σύσταση αυτή υποβλήθηκε με πλήρη συντονισμό μεταξύ των δύο φορέων και θα πρέπει να εγκριθεί οριστικά από μια κοινή διοικούσα επιτροπή στις 24 Σεπτεμβρίου.
Η μονάδα Schiaparelli θα επαληθεύσει βασικές τεχνολογίες για να επιδείξουν την ικανότητα της Ευρώπης να κάνει μια ελεγχόμενη προσγείωση στον Άρη.
Το 600 κιλών Schiaparelli θα φτάσει στον Άρη με το Trace Gas Orbiter, το οποίο θα τεθεί στη συνέχεια σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη για να ξεκινήσει την πενταετή αποστολή του να μελετήσει τα ατμοσφαιρικά αέρια που ενδεχομένως συνδέονται με την σύγχρονη βιολογική ή γεωλογική δραστηριότητα.
Το Schiaparelli θα διαχωριστεί από το όχημα σε τροχιά τρεις ημέρες πριν φθάσουν στον Άρη, εισερχόμενα στην ατμόσφαιρα στα 21.000 χλμ/ω. Μετά από την αεροπέδηση στην ανώτερη ατμόσφαιρα και μια φάση αλεξίπτωτου, ένα σύστημα προώθησης υγρού καυσίμου θα φρενάρει τη μονάδα σε λιγότερο από 5 χλμ/ω σε ύψος περίπου 2 μέτρα πάνω από την επιφάνεια.
Εκείνη τη στιγμή, οι προωθητήρες θα σβήσουν και το όχημα προσεδάφισης θα πέσει στο έδαφος, όπου η σύγκρουση θα πρέπει να αμβλυνθεί με μια συνθλίψιμη δομή που θα είναι ενσωματωμένη στη μονάδα.
Λιγότερο από οκτώ λεπτά θα μεσολαβήσουν μεταξύ της στιγμής κατά την οποία το Schiaparelli θα εισέρθει στην ατμόσφαιρα έως την προσγείωση του στον Άρη σε μια περιοχή που είναι γνωστή ως Meridiani Planum.
Ωστόσο, ένα ελάττωμα βρέθηκε πρόσφατα σε δύο μετατροπείς πιέσεως τοποθετημένους στο σύστημα πρόωσης.
"Μια αποτυχία στη διαδικασία παραγωγής των μετατροπέων πίεσης έχει ταυτοποιηθεί και αυτό οδηγεί σε ανησυχίες σχετικά με διαρροή, το οποίο αποτελεί ένα σημαντικό κίνδυνο για μια επιτυχημένη προσγείωση στον Άρη", λέει ο Don McCoy, Διευθυντής του έργου ExoMars της ESA.
"Η ESA αποφάσισε να μην αποδεχθεί τον κίνδυνο αυτό και να αφαιρέσει τις δύο μονάδες από τη μονάδα προσγείωσης, η παράπλευρη συνέπεια είναι ότι δεν μπορούμε πλέον να διατηρήσουμε το παράθυρο εκτόξευσης του Ιανουαρίου 2016 και αντί αυτού θα μετακινηθεί στο εφεδρικό παράθυρο εκτόξευσης τον Μάρτιο.
"Είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε προσδιορίσει το θέμα εγκαίρως, και εστιάζουμε όλες μας τις προσπάθειες για εκτόξευση στις 14 Μαρτίου."
Οι αισθητήρες δεν αποτελούν μέρος του βρόχου ελέγχου που απαιτούνται για την προσγείωση, αλλά συγκεντρώνουν βοηθητικά δεδομένα για την παρακολούθηση του συστήματος. Προκειμένου να ανταποκριθεί στο νέο παράθυρο εκτόξευσης, λήφθηκε η απόφαση για την αφαίρεση των τμημάτων, αντί να αντικαθιστούν.
Το αργότερο παράθυρο είναι ανοιχτό στις 14-25 Μαρτίου και, χάρη στις σχετικήές τροχιακές θέσεις της Γης και του Άρη, η αποστολή θα φτάσει και πάλι στον Άρη τον Οκτώβριο, ακριβώς όπως θα γινόταν εάν εκτοξευόταν τον Ιανουάριο.
Ένα σύνολο επιστημονικών αισθητήρων στο Schiaparelli θα συλλέγει στοιχεία για την ατμόσφαιρα κατά την είσοδο και την κάθοδο, και τα όργανά του θα εκτελέσουν μετρήσεις στο τοπικό περιβάλλον στο σημείο προσγείωσης.
Συνεχίστε την ανάγνωση παρακάτω
Ωστόσο, επειδή το Schiaparelli στοχεύει κυρίως στην επίδειξη τεχνολογιών που απαιτούνται για την προσγείωση, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μελλοντικές αποστολές, η επιστημονική φάση είναι περιορισμένη: η μονάδα έχει προγραμματιστεί να λειτουργήσει στην επιφάνεια μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, τροφοδοτούμενο από μπαταρίες.
Το Schiaparelli θα παραμείνει στόχος για τις μελλοντικές μελέτες λέιζερ, δεδομένου ότι φέρει έναν ανακλαστήρα σχεδιασμένο για το σκοπό αυτό.
Το Trace Gas Orbiter, μαζί με άλλες αποστολές της ESA και της NASA που βρίσκονται ήδη σε τροχιά γύρω από τον Άρη, θα παράσχει επικοινωνιακή υποστήριξη με το Schiaparelli κατά την κάθοδο και κατά την παραμονή του στην επιφάνεια, μεταδίδοντας τα δεδομένα πίσω στη Γη.
Στη συνέχεια, το τροχιακό σκάφος θα ξεκινήσει το πρόγραμμα των εκτεταμένων επιστημονικών παρατηρήσεων του, ενώ παράλληλα θα λειτουργεί ως αναμεταδότης δεδομένων για μελλοντικές αποστολές. Αυτές περιλαμβάνουν την ExoMars 2018, η οποία θα αποτελείται από ένα rover και μια πλατφόρμα με όργανα στην επιφάνεια.
Και οι δύο αποστολές ExoMars θα εκτοξευθούν σε ρωσικούς πυραύλους Proton από το Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν.
