Η ηλιακή έκλειψη όπως αιχμαλωτίστηκε από τον Proba-2

Συνεπώς, ο Proba-2 κατέγραψε τέσσερις μερικές εκλείξεις, καθώς πετούσε σε ύψος 700 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης. Για πρώτη φορά διέσχισε τη σκιά της τη Δευτέρα, 21 Μαΐου στις 00.09 ώρα Ελλάδος και για τελευταία στις 06.04 ώρα Ελλάδος.

Η ηλιακή έκλειψη έδωσε σε ερευνητές από το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Βελγίου την ευκαιρία να ελέγξουν τη λειτουργία του SWAP, ενός από τα επιστημονικά όργανα με το οποίο είναι εξοπλισμένος ο μικροδορυφόρος για την καταγραφή της ακτινοβολίας που εκπέμπει ο Ήλιος στο μακρινό υπεριώδες. Σε αυτά τα μήκη κύματος, τμήματα του ηλιακού δίσκου που κρύβονται πίσω από τη Σελήνη θα πρέπει να εμφανίζονται σκοτεινά.

Διάχυτο φως και θόρυβος από το ίδιο το όργανο μπορούν, ωστόσο, να κάνουν κάθε στοιχείο της εικόνας που καταγράφεται λιγότερο σκοτεινό. Στη διάρκεια μίας ηλιακής έκλαμψης είναι δυνατόν να εκτιμηθεί πόσο καλά έχει αποτυπωθεί κάθε στοιχείο.

Ο μικροδορυφόρος Proba-2 διαθέτει ένα δεύτερο επιστημονικό όργανο για τη μέτρηση της ισχύς της ηλιακής ακτινοβολίας. Το σήμα που καταγράφει σταδιακά εξασθενεί στη διάρκεια μίας έκλειψης, καθώς μέρος από την ακτινοβολία που εκπέμπει ο Ήλιος εμποδίζεται από τη Σελήνη που βρίσκεται μπροστά του.

Η μείωση και η αύξηση που ακολουθεί στην ισχύ της ηλιακής ακτινοβολίας που μετράται είναι χαρακτηριστικό ότι δεν είναι συμμετρικές: οι πιο δραστήριες περιοχές συνεισφέρουν περισσότερο στο σήμα που καταγράφεται και δεν είναι ομοιόμορφα επάνω στον ηλιακό δίσκο.

Παράλληλα, δύο ακόμα όργανα του μικροδορυφόρου μελέτησαν την οπή που σχηματίστηκε στην ιονόσφαιρα, το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης το οποίο είναι ένας ηλεκτρικά ανισότροπος αγωγός, από τη σκιά της Σελήνης.