Het dagboek van Frank De Winne - dinsdag 27 oktober 2009
Precies vijf maanden geleden vertrok ik vanaf de kosmodroom Bajkonoer in Kazachstan naar het internationaal ruimtestation ISS. Over een goede maand keer ik naar de aarde terug. Maar ondertussen heb ik nog heel wat te doen!
Ik heb al een aantal public relations conferenties moeten doen naar aanleiding van mijn gezagvoerderschap over het ISS. Dit is een hele eer voor Europa en het Europese astronautenkorps, maar natuurlijk ook voor mij persoonlijk.
Maar voor het dagelijkse werk aan boord verandert dat voor mij niet veel. Wel moet ik nu meer op het uur letten want ik moet elke morgen en ’s avonds de dagelijkse planningsconferentie inleiden.
In de ruimte doen we onderzoek in de meest uiteenlopende domeinen. Belangrijk is uiteraard hoe het menselijk lichaam zich in gewichtloosheid gedraagt. Samen met Bob Thirsk en Jeffrey Williams heb ik zo een week lang deelgenomen aan het experiment SLEEP, of Sleep-Wake Actigraphy & Light Exposure during Spaceflight. Een speciaal toestel meet daarbij onder meer onze slaappatronen.
In ons vol met hoogwaardige technologie volgestouwde ruimtestation is het niet verwonderlijk dat er af en toe wel eens iets defect geraakt. In vorige dagboekverhalen heb ik daarover reeds verteld.
Onlangs baarde de MELFI-2 diepvriezer (Minus Eighty Laboratory Freezer for ISS 2) ons kopzorgen en de elektronica-eenheid moest door een reserve-exemplaar worden vervangen. Daarbij ontsnapten enkele liters koelvloeistof, die we moesten opvegen.
Rondzwevend water is een groot probleem in het ISS met al de elektrische kabels en connecties die overal verspreid zijn. Gelukkig waren er Jeff en Nicole [Stott] die me onmiddellijk konden helpen om het lek te dichten en het water op te vegen. Ondertussen heb ik MELFI verder hersteld en werkt die nu naar behoren.
Op 17 oktober kreeg ik weer bezoek, niet van collega-astronauten deze keer, maar van het onbemande Russische ruimteschip Progress M-03M (of 35P), dat succesvol met het ISS koppelde.
De Progress-ruimteschepen dienen om het internationaal ruimtestation te bevoorraden. Ze worden met de regelmaat van de klok gelanceerd.
Deze Progress had 2,5 ton voorraden aan boord, waaronder bijna 800 kilogram reserveonderdelen, life support apparatuur en andere hardware, 870 kilogram brandstof en 420 kilogram water.
Over enkele dagen gaan we ook de Japanse ruimtecargo H-II Transfer Vehicle (HTV 1) van het ISS loskoppelen waarna dit ruimtetuig, volgestouwd met afval, in de dampkring zal verbranden. Ik heb al heel wat tijd besteed, samen met Nicole, aan het inoefenen van de meest recente procedures voor het loshaken van HTV 1. Dat gebeurde in samenspraak met specialisten op de grond. Ik ben ook heel wat uren in de weer geweest met het heen en weer verhuizen van cargo tussen de HTV en het ISS, in het bijzonder naar het Japanse ruimtelab Kibo.
