Ο ιριδίζων Ερμής του Messenger
Για το ανθρώπινο μάτι, ο Ερμής μπορεί να μοιάζει με μια θαμπή, γκρι σφαίρα αλλά αυτή η ενισχυμένη έγχρωμη εικόνα από το διαστημικό βολιστήρα Messenger της NASA, λέει μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Οι ζώνες ιριδίζοντος μπλε, πεδιάδες στο χρώμα της άμμου και λεπτές γκριζόλευκες γραμμές, δημιουργούν μια αιθέρια και πολύχρωμη θέα του εσώτατου πλανήτη του Ηλιακού μας Συστήματος.
Αυτά τα αντίθετα χρώματα έχουν επιλεγεί για να τονίσουν τις διαφορές στη σύνθεση του τοπίου σε όλο τον πλανήτη. Οι πιο σκούρες περιοχές εμφανίζουν υλικό χαμηλής ανάκλασης, ειδικά για το φως στα πιο κόκκινα μήκη κύματος. Ως αποτέλεσμα, οι περιοχές αυτές να παίρνουν μια πιο γαλανή απόχρωση.
Αυτές οι διασταυρούμενες ραβδώσεις κατά μήκος του δίσκου του πλανήτη εμφανίζονται σε αποχρώσεις ανοιχτού μπλε, γκρι και λευκού. Αυτές οι περιοχές λαμβάνουν μια γαλάζια απόχρωση για έναν άλλο λόγο: τη νεανικότητα τους. Καθώς το υλικό εκτίθεται στο σκληρό περιβάλλον του διαστήματος γύρω από τον Ερμή σκοτεινιάζει, αλλά αυτές οι ωχρές "ακτίνες" σχηματίζονται από το υλικό που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη και έχει έρθει πετώντας κατά τη διάρκεια προσφάτων συγκρούσεων. Για το λόγο αυτό, έχουν διατηρήσει τη νεανική λάμψη τους.
Οι κιτρινωπές, καστανές περιοχές είναι το "ενδιάμεσο έδαφος". Ο Ερμής φιλοξενεί επίσης φωτεινότερο και ομαλότερο έδαφος γνωστά ως υψηλής ανακλαστικότητας κόκκινες πεδιάδες. Ένα παράδειγμα μπορεί να φανεί προς το άνω δεξιά άκρο όπου υπάρχει ένα εξέχον μέρος που είναι περίπου κυκλικό. Αυτή είναι η λεκάνη Caloris, ένας κρατήρας σύγκρουσης, που πιστεύεται ότι έχει δημιουργηθεί από μια σύγκρουση με έναν αστεροειδή κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών του ηλιακού συστήματος.
Στις 30 Απριλίου του τρέχοντος έτους, η τετραετής θητεία του Messenger σε τροχιά γύρω από τον Ερμή έφτασε στο τέλος της, όταν ο διαστημικός βολιστήρας έπεσε στην επιφάνεια. Το Messenger ξεκίνησε το 2004 και το 2011 έγινε το πρώτο διαστημόπλοιο που τέθηκε ποτέ σε τροχιά γύρω από τον Ερμή. Κατέληξε να υπερβαίνει το καθορισμένο χρονοδιάγραμμα της αποστολής του για τρία χρόνια, κατά τα οποία το διαστημικό σκάφος είχε εντελώς εξαντλήσει καύσιμο του. Το τελευταίο του καύσιμο χρησιμοποιήθηκε για την τοποθέτηση του εντός της βαρυτικής έλξης του Ερμή και του Ήλιου, οπότε θα μπορούσε να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αναπόφευκτη κατακόρυφη πτώση του στην επιφάνεια - συνεχίζοντας παράλληλα να στέλνει πίσω εικόνες - και να βγει με μια έκρηξη.
Η έρευνα του μυστηριώδους Ερμή θα συνεχιστεί με το BepiColombo της ESA, που αναμένεται να εκτοξευθεί το 2017. BepiColombo είναι μια αποστολή σε συνεργασία με την Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (Japan Aerospace Exploration Agency - JAXA), περιλαμβάνει δύο διαστημόπλοια σε τροχιά, το Mercury Planetary Orbiter της ESA και το Mercury Magnetospheric Orbiter της JAXA, τα οποία θα φθάσουν στον Ερμή μαζί το 2024. Το BepiColombo έχει ως στόχο να αποκτήσει μια σε βάθος άποψη του λιγότερο εξερευνημένου γήινου πλανήτη του Ηλιακού μας Συστήματος.