Εντυπωσιακό το Νότιο Σέλας πάνω από το σταθμό Concordia στις 18 Ιουλίου
Μία εντυπωσιακή εικόνα του Νότιου Σέλαος, την οποία έστειλαν επιστήμονες της ESA από το σταθμό Concordia στην Ανταρκτική, μία από τις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Γης, στις 18 Ιουλίου 2012. Ο Alexander Kumar και ο συνάδελφός του Erick Bondoux βρίσκονταν ένα χιλιόμετρο μακριά από το σταθμό σε γεωγραφικό πλάτος 75°S.
Στο σταθμό Concordia είναι σε εξέλιξη ένα Γαλλο-Ιταλικό ερευνητικό πρόγραμμα που έχει σαν αντικείμενο τη μελέτη της ατμόσφαιρας και των παγετώνων, όσο και την κατανόηση της βιολογίας του ανθρώπινου σώματος. Η ESA διεξάγει εκεί μία σειρά από πειράματα στα πλαίσια των προετοιμασιών διαστημικών αποστολών μεγάλης διάρκειας μακριά από τη Γη.
Στη διάρκεια του χειμώνα, ο σταθμός Concordia βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι, με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται γύρω από τους –51°C και να πέφτει μέχρι τους –85°C. Προσφέρει, συνεπώς, το ιδανικό μέρος για να μελετηθούν μικρές ομάδες ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής που παραμένουν απομονωμένοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον.
Το Βόρειο και Νότιο Σέλας είναι ένα φαντασμαγορικό μεν, συχνό δε, φαινόμενο στις περιοχές γύρω από τους πόλους, το οποίο δύσκολα παρατηρείται από κατοικημένες περιοχές. Σε περιόδους έντονης ηλιακής δραστηριότητας, ωστόσο, μπορεί να παρατηρηθεί σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη.
Ιδιαίτερα, η χρονιά που διανύουμε χαρακτηρίζεται από συχνή ηλιακή δραστηριότητα και στις 14 Ιουλίου, το Βόρειο Σέλας ήταν ορατό από περιοχές τόσο νότια όσο η Μινεσότα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ηλιακή δραστηριότητα παραμένει έντονη
Στις 17 Ιουλίου, το διαστημόπλοιο SOHO, μία διαστημική αποστολή της ESA σε συνεργασία με τη NASA, έστειλε εικόνες από μία εντυπωσιακή έκλαμψη στην επιφάνεια του Ήλιου με ασυνήθιστα μεγάλη διάρκεια, η οποία εκτυλίχθηκε μέσα σε μερικές ώρες.
Οι επιστήμονες χαρακτήρισαν την ηλιακή έκλαμψη σαν τύπου M1. Η στεμματική μάζα που εκτινάχθηκε προς το μεσοπλανητικό χώρο πλησίασε τον πλανήτη Αφροδίτη στις 19 Ιουλίου, και την επόμενη ημέρα έφτασε μέχρι τη Γη.
Οι συνέπειες που αναμένονταν στην Γη από την πρόσκρουση ήταν αμελητέες· περιελάμβαναν, ωστόσο, μικρές διαταραχές σε δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη και στις ραδιοεπικοινωνίες υψηλής συχνότητας.
Υπήρχε και συνέχεια...
Μία ακόμα έκλαμψη παρατηρήθηκε στις 19 Ιουλίου στις 08:58 ώρα Ελλάδας, όταν στην περιοχή επάνω στην επιφάνεια του Ήλιου με το όνομα NOAA AR 1520 παρατηρήθηκε μία έκλαμψη τύπου M7.7.
Την έκλαμψη ακολούθησε εκτίναξη στεμματικής μάζας με κατεύθυνση μακριά από τη Γη. Παρ'όλα αυτά παρατηρήθηκε ταχεία αύξηση της ροής πρωτονίων, σωματίδια τα οποία μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες στα ηλεκτρονικά συστήματα των δορυφόρων.
Παρακολουθώντας την εξέλιξη του διαστημικού καιρού
«Ο εντοπισμός και η παρακολούθηση εκρηκτικών φαινομένων στον Ήλιο όπως οι ηλιακές εκλάμψεις έχουν ιδιαίτερα σημασία, και ιδιαίτερα η αύξηση της ροής ηλιακών ενεργητικών σωματιδίων και οι εκτινάξεις στεμματικής μάζας που σχετίζονται με αυτά,» σημείωσε ο Juha-Pekka Luntama που ηγείται του τμήματος του προγράμματος της ΕSA 'Space Situational Awareness' το οποίο είναι αφιερωμένο στο διαστημικό καιρό.
«Τα φαινόμενα αυτά επηρεάζουν τις δορυφορικές τηλεπικοινωνίες και αναμεταδόσεις, τους μετεωρολογικούς δορυφόρους και συστήματα πλοήγησης μέχρι τη διανομή ηλεκτρικής ενέργειας στα μεγάλα γεωγραφικά πλάτη.»
