Pagina123

Francisco Paolo do Santos

Vroeger hoopte de Braziliaanse overheid dat het lege noordwestelijke Brazilië gekoloniseerd kon worden. Daarom gaven ze geld aan mensen die naar het bos wilden verhuizen en bomen wilden kappen. Nu is het verboden om er zonder vergunning te gaan wonen.

Maar hier, op de grens van de beschaafde wereld, zijn toch illegale toestanden te vinden. De Braziliaanse overheid heeft verklaard dat er een einde moet komen aan het kappen van bomen. Maar dat is helemaal niet gebeurd. Toen de cijfers voor 2003 werden gepubliceerd, werd gevreesd dat die zouden aantonen dat er een gebied van ongeveer 20.000 km2 dat jaar was ontbost.

Paolo do Santos is, ondanks zijn kleine bijdrage, een goed voorbeeld van die illegale toestanden.

Ongeveer een jaar geleden verhuisden Francisco, Osvaldo Soares en zijn broer naar het bos, samen met andere boeren, en begonnen ze de bomen te kappen. Nu vormen Francisco en zijn metgezellen een kleine groep en proberen ze een vergunning te krijgen om te blijven. En deze boeren zijn niet de enigen. Ze worden gesteund door een groot aantal lokale politici, grote veeboeren en de houtindustrie, omdat het kappen van het regenwoud een winstgevende bezigheid is.

De autoriteiten zijn in beweging gekomen. Terwijl we staan te praten met Francisco Paolo do Santos en veel van de andere boeren, verschijnt de politie.

"De rechter heeft bepaald dat het gebied verlaten moet worden. We zijn hier om te registreren hoeveel mensen hier wonen," legt politieluitenant Rangel uit.

De kolonisatie van Rondonia en andere gebieden in het regenwoud wordt geleid door de organisatie INCRA. Namens de overheid geeft INCRA stukken land aan de illegale boeren en beslist het hoeveel bomen er in de verschillende gebieden mogen worden gekapt.

Hoewel het tegen de regels is verkopen veel kleine boeren hun kleine lapjes grond aan de grote veeboeren, die vervolgens de bomen kappen en het gebied veranderen in weidegrond voor het vele vee dat in Rondonia wordt gefokt. Ook de 'madereiros' (houtverkopers) willen wel land kopen.

"Maar binnenkort komen er nieuwe regels en worden mensen naar de gevangenis gestuurd als ze de regels overtreden", vertelt Alex Sakai van INCRA in Porto Velho terwijl hij ons een krantenbericht laat zien. Er staat in dat de overheid nu de hulp van het leger heeft ingeroepen om de illegale kap van het bos tegen te gaan.
 
 

	Porto Velho gezien vanaf de rivier Madeira

Gewapend en wel

De overheid beseft dat het heel moeilijk zal zijn om de illegale kap te stoppen. Vaak omdat het kappen van bomen en het koloniseren van land gewapend en wel gebeuren.

"Vorig jaar zijn in Rondonia ongeveer 50 mensen onder zulke omstandigheden gedood bij een strijd om bos en bomen. Maar we moeten mensen leren hoe ze hun land op de juiste manier kunnen verbouwen en met het bos kunnen samenleven", legt Alex Sakai uit.

Francisco Paolo do Santos denkt niet aan de strijd om het bos. Hij wil gewoon rustig zijn gewassen verbouwen.

Bidden tot God

"Elke dag als ik naar bed ga, bid ik tot God om me te laten blijven. Als dat niet gebeurt, moet ik een andere plek vinden om bomen te kappen en te gaan wonen. Een man kan zonder God niets doen".

Maar misschien is er meer hulp onderweg?

Als we de kleine opening in het bos verlaten, komen er een paar advocaten in pak met donkere zonnebrillen tevoorschijn. Rijke politici en veeboeren willen de kleine illegale boeren helpen, zodat ze hen kunnen blijven inhuren. De gouverneur van de staat Rondonia steunt ook het idee om meer bos te kappen zodat er meer ruimte is voor traditionele boerenbedrijven en er meer banen ontstaan voor de vele werklozen in de staat.

Pagina123