Promovendus TU Delft ontvangt COSPAR-award
Promovendus Luuk van Barneveld van de TU Delft ontving vorige week de COSPAR outstanding paper award for young scientists. Het comité voor ruimteonderzoek gaf de aanmoedigingsprijs voor Van Barnevelds onderzoek naar de baanbepaling van satellieten die in formatie vliegen.
De 38e vergadering van de wetenschappelijke commissie voor ruimteonderzoek (COSPAR) vond plaats in Bremen, Duitsland van 18 tot 25 juli. Het is het grootste interdisciplinaire conferentie over ruimtewetenschap wereldwijd. Voor informatie over de deelname van ESA aan dit evenement volg de links aan de rechterkant.
Wat houdt de outstanding paper award in?
‘Het is vooral een aanmoediging van de gemeenschap van ruimteonderzoekers. De prijs bestaat uit een oorkonde en natuurlijk de eer. Ik zou hem uitgereikt krijgen op de COSPAR-conferentie in Bremen vorige week. Maar ik kon er niet bij zijn, dus kwam de oorkonde met de post.’
Wat betekent de prijs voor jou?
‘Ik vind het vooral erg leuk om waardering te krijgen voor mijn werk, in dit geval een publicatie in het blad Advances in Space Research. Zo’n prijs is echt een steuntje in de rug. Erg handig voor iemand die op het punt staat te promoveren.’
Waar gaat je onderzoek over?
‘De baanbepaling van formatievliegende satellieten. Als je meerdere satellieten in een formatie laat samenwerken, is het belangrijk dat je de onderlinge afstand goed kent. Hoe nauwkeuriger de baangegevens, hoe nauwkeuriger de wetenschappelijke gegevens die de satellieten kunnen verzamelen.’
Hoe bereken je die onderlinge afstand?
‘Ik doe dat met behulp van GPS-satellieten die in een veel hogere baan rond de aarde draaien dan de satellieten in mijn onderzoek. Daarnaast heb ik uitgezocht dat je verschillende andere parameters kunt gebruiken om de baan van de satellieten te berekenen. Bijvoorbeeld luchtweerstand, zonnedruk en kleine afwijkingen van de satellietbaan ten opzichte van een model.’
Heb je de theorie ook al in de praktijk kunnen toetsen?
‘De twee satellieten van NASA’s GRACE-missie vliegen in formatie, zo’n tweehonderd kilometer van elkaar. Samen brengen ze de aardse zwaartekracht in kaart. Ik heb baangegevens van GRACE in mijn onderzoek gebruikt. Dat is vooral belangrijk, omdat echte data zich iets grilliger gedraagt dan computermodellen.’
Jouw aanpak voor de baanbepaling bleek te werken?
‘Ja. We hebben de onderlinge afstand kunnen bepalen tot beter dan een millimeter nauwkeurig. Dat is gelukt door onze gegevens te vergelijken met de afstandsmetingen gemaakt door de radar aan boord van GRACE.’
Ga je na je promotie verder in de ruimtevaart?
‘Ik vind het een erg leuke wereld om in te werken, maar concrete plannen heb ik nog niet. Zeker is dat andere mensen verder kunnen met de uitkomsten van mijn onderzoek. Ze kunnen de resultaten gebruiken om de baan van satellieten in formatie beter te bepalen. En dat betaalt zich snel terug in nauwkeuriger meetgegevens.’
