Νέες διαστάσεις στον πάγο
H αποστολή CryoSat της ESA προσφέρει νέα βαθύτερη γνώση για τις εύθραυστες πολικές περιοχές του πλανήτη μας, παρέχοντας μετρήσεις τριών συναπτών ετών για το πάχος του πάγου της Αρκτικής θάλασσας οι οποίες δείχνουν ότι ο πάγος συνεχίζει να λεπταίνει.
Παρά το γεγονός ότι οι δορυφορικές παρατηρήσεις μαρτυρούν μια πτωτική τάση στην έκταση των θαλάσσιων πάγων κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, είναι απαραίτητο να έχουμε ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τη μάζα ή τον όγκο του πάγου που χάνεται. Αυτό είναι ένα πιο ακριβές μέτρο των αλλαγών που λαμβάνουν χώρα.
Μαζί με τις παρατηρήσεις για την έκταση των πάγων, οι μετρήσεις του CryoSat για το πάχος εκτείνονται πλέον από τον Οκτώβριο 2010 έως τον Απρίλιο 2013, επιτρέποντας στους επιστήμονες να αντιλαμβάνονται την πραγματική απώλεια των πάγων, να παρακολουθούν την εποχιακή αλλαγή και να προσδιορίζουν τις τάσεις.
Μιλώντας στο Συμπόσιο Living Planet στο Εδιμβούργο, Αγγλία, που πραγματοποιείται αυτή την εβδομάδα, ο καθηγητής Άντριου Σέπαρντ από το Πανεπιστήμιο του Λίντς στην Αγγλία, είπε "Ο CryoSat συνεχίζει να παρέχει σαφείς αποδείξεις της μείωσης των πάγων της Αρκτικής θάλασσας.
«Από τις μετρήσεις του δορυφόρου μπορούμε να δούμε ότι ορισμένα τμήματα του πάγου έχουν αραιώσει πιο γρήγορα από άλλα, ωστόσο υπήρξε μια μείωση του όγκου του πάγου που υπάρχει το χειμώνα και το καλοκαίρι κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών.
"Ο όγκος του θαλάσσιου πάγου στο τέλος του περασμένου χειμώνα ήταν λιγότερο από 15 000 κυβικά χιλιόμετρα, που είναι η χαμηλότερη τιμή όγκου πάγου από κάθε άλλη χρονιά καθώς οδεύουμε προς το καλοκαίρι και δείχνει μικρότερη ανάπτυξη το χειμώνα από το συνηθισμένο."
Ενώ φαίνεται απίθανο ότι θα οριστεί ένα ελάχιστο ρεκόρ έκτασης του θαλάσσιου πάγου αυτό το Σεπτέμβριο, ο λεπτότερος πάγος κατά την έναρξη του καλοκαιριού μπορεί να σημαίνει ότι ο πραγματικός όγκος του πάγου μπορεί να φθάσει σε νέο ελάχιστο.
Η Ρέιτσελ Τίλινγκ, υποψήφια διδάκτορ στο University College του Λονδίνου, η οποία εργάζεται με δεδομένα από τον CryoSat δήλωσε, "Οι αναγνώσεις των μετρήσεων του CryoSat από τον Οκτώβριο, όταν ο πάγος αρχίσει να ξαναψύχεται, θα το επιβεβαιώσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο"
Επιπλέον, οι επιστήμονες μπορούν να προσβλέπουν σε μια συνεχή ροή αυτών των - ζωτικής σημασίας - πληροφοριών από τον CryoSat για κάποιο χρονικό διάστημα ακόμα.
"Ο CryoSat έχει τεθεί σε τροχιά από το 2010 και με το δορυφόρο να βρίσκεται ακόμα σε άριστη κατάσταση, έχει τώρα οριστεί να παρέχει μετρήσεις ακριβείας μέχρι το 2017", δήλωσε ο Τομάσο Περινέλο της ESA, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την αποστολή.
Μεγάλο μέρος της επιτυχίας στον τρόπο αξιοποίησης των μετρήσεων ύψους από το ραντάρ για την κατανόηση της αλλαγής του πάγου οφείλεται στον καθηγητή Σέιμουρ Λάξον από το University College του Λονδίνου, ο οποίος απεβίωσε τον Ιανουάριο εξαιτίας ενός ατυχήματος.
Την πρώτη ημέρα του συμποσίου πραγματοποιήθηκε μία ειδική συνεδρία για τον εορτασμό των επιστημονικών επιτευγμάτων του και των κληροδοτημάτων του, καθώς και για εκείνα της συναδέλφου του, Δρ Κάθριν Γκιλς, που επίσης πέθανε το Μάρτιο.
Εκτός από την εργασία με δεδομένα από τον CryoSat, ο Σέιμουρ και η Κάθριν εμπλέκονταν και οι δύο στην πρακτική εργασία στο σκληρό πολικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, και οι δύο συμμετείχαν σε εκτεταμένες εκστρατείες της ESA στην Αρκτική το 2011 για τον έλεγχο των μετρήσεων του CryoSat. Η λήψη μετρήσεων από τον πάγο και από τον αέρα είναι ένα βασικό μέρος της αποστολής για να εξασφαλιστεί ότι οι αναγνώσεις των μετρήσεων του δορυφόρου παραμένουν ακριβείς.
Μια άλλη τέτοια εκστρατεία στον τομέα αυτό θα ξεκινήσει τον επόμενο Μάρτιο. Όπως και πριν, οι δραστηριότητες της εκστρατείας θα επωφεληθούν από την καθιερωμένη συνεργασία της ESA με τη NASA, καθώς θα συμμετέχουν σε ορισμένες προσεκτικά χρονομετρημένες πτήσεις ακριβώς κάτω από την τροχιά του CryoSat.
Ο CryoSat παρέχει επίσης σημαντικά αποτελέσματα για τον πάγο της γης. Πρόσφατα, παρείχε ενδείξεις για μια τεράστια πλημμύρα κάτω από το φύλλο πάγου της Ανταρκτικής. Με τις νέες μετρήσεις σε συνδυασμό με παλαιότερα δεδομένα από τον ICESat της NASA χαρτογραφήθηκε ένας μεγάλος κρατήρας που σχηματίστηκε καθώς ο υπερκείμενος πάγος βυθίστηκε για να καλύψει το κενό που άφησε η λίμνη νερού που αποστραγγίστηκε.
Ο χάρτης αποκάλυψε ότι περίπου έξι κυβικά χιλιόμετρα του νερού είχαν δραπετεύσει κάτω από τον πάγο, πιθανώς κατ 'ευθείαν στον ωκεανό, μεταξύ 2007 και 2008.
