Seatest: μια υποβρύχια περιπέτεια

Ο Andreas έμεινε για τέσσερις νύχτες κάτω από το νερό στα 20 μέτρα, στο κατάλυμα Aquarius μαζί με τους αστροναύτες της NASA Joa Acaba και Kate Rubins, και τον Ιάπωνα αστροναύτη Soichi Noguchi.

Η αποστολή χωρίστηκε σε ελέγχους διαδικασιών του πληρώματος που ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και στην υποβρύχια εξάσκηση στους διαστημικούς περιπάτους.

Κάθε μέρα το μισό πλήρωμα επιχειρούσε έξω για έναν τρίωρο περίπατο στο νερό καθώς οι άλλοι δύο το παρακολουθούσαν από το εσωτερικό. Το απόγευμα οι ρόλοι αντιστρέφονταν.

Κατά τη διάρκεια των εξόδων οι αστροναύτες εξασκούνταν στην μετακίνηση σε διαφορετικά εδάφη και την ανάπτυξη συστοιχιών αισθητήρων. Σε διάφορα σημεία κατά μήκος της διαδρομής τους τους δοκίμασαν διάφορους τρόπους δειγματοληψίας του βυθού. Οι τεχνικές περιλάμβαναν μια απλή ανεστραμμένη τσάντα, ένα τροποποιημένο μικρό φτυάρι και ένα προηγμένο τρυπάνι το οποίο μπορεί να τρυπάει σταδιακά ένα βράχο εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι τα κομμάτια δεν πετάγονται μακριά.

Την τρίτη ημέρα οι αστροναύτες άλλαξαν τα βάρη τους για να αναδημιουργήσουν τη σεληνιακή βαρύτητα. "Οι σεληνιακοί διαστημικοί περίπατοι ήταν οι καλύτεροι", λέει ο Andreas. "Είναι φανταστικό το συναίσθημα της αναπήδησης γύρω-γύρω, στην επιφάνεια".

Στον υποβρύχιο "διαστημικό σταθμό" ο Andreas και οι συνάδελφοί του δοκίμασαν ένα hardware που μπορεί να προσφέρει εκπαίδευση σε ακριβή χρόνο σε οθόνες heads-up. Ο Andreas χρησιμοποίησε το hardware αυτό για να συγκεντρώσει και να εγκαταστήσει μια μικρογραφία της συσκευής άσκησης.

Οι αστροναύτες που βρίσκονται σε διαστημικές αποστολές, πρέπει να ασκούνται έως και δύο ώρες την ημέρα για να διατηρούνται σε φόρμα και να αντισταθμίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει στο σώμα η ζωή στο διάστημα. Αν και τα μηχανήματα άσκησης στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό λειτουργούν καλά είναι πάρα πολύ μεγάλα για να είναι πρακτικά για τα μικρότερα διαστημόπλοια.

Το νέο "gymnasium -in-a-box" (στα ελληνικά "γυμναστήριο σε κουτί") δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια του Seatest. Η μικρογραφία της συσκευής άσκησης είναι ελεγχόμενη από υπολογιστή για να μεταβάλλει την αντίσταση, προσφέροντας μια πλήρη προπόνηση.

Εν τω μεταξύ, πάνω από το έδαφος, ο Thomas ανέλαβε το ρόλο του διευθυντή πτήσης και του υπεύθυνου επικοινωνίας με το πλήρωμα. Με 20 λεπτά καθυστέρηση που επιβλήθηκε σε όλες τις επικοινωνίες μεταξύ των αστροναυτών και του ελέγχου της αποστολής, ήταν σχεδόν σαν να μην έχουν καθόλου άμεση επικοινωνία.

Ο Thomas, ο οποίος είναι καταρτισμένος υπεύθυνος επικοινωνίας πληρώματος του Διαστημικού Σταθμού, αφηγείται, "η επικοινωνία μας έγινε πιο επίσημη - υπήρχε λιγότερος χρόνος για φλυαρία. Έπρεπε να περιμένουμε τις πιθανές ερωτήσεις και να παρέχουμε τις απαντήσεις πριν καν γίνουν οι ερωτήσεις". 

Εκτός από τη δοκιμή μελλοντικού διαστημικού εξοπλισμού, το Seatest πρόσφερε σημαντική πρακτική εμπειρία για τους αστροναύτες. "Με όσους περισσότερους αστροναύτες έχω να συνεργαστώ, τόσο περισσότερα ηγετικά στυλ συνηθίζω. Τα πηγαίναμε πολύ καλά όταν εργαζόμασταν μαζί ως μια πολυπολιτισμική ομάδα", σημειώνει ο Andreas.

Για τον Thomas ήταν πολύ αποκαλυπτικό να είναι μέρος της ομάδας υποστήριξης: "Έχω ακόμα περισσότερο σεβασμό τώρα για τους ανθρώπους πίσω από την κουρτίνα - πραγματικά ενδιαφέρονται για το πλήρωμα και να κάνουν ό,τι μπορούν για να τους υποστηρίξουν".