Satelita Galileo już na orbicie docelowej
Piąty europejski satelita nawigacyjny Galileo, jeden z dwóch wyniesionych w sierpniu na niepoprawną orbitę w locie V09 rakiety Sojuz-Fregat, przesłał 29 listopada 2014 roku pierwsze sygnały nawigacyjne. Statek umieszczono na nowej orbicie docelowej i pomyślnie włączono jego ładunek nawigacyjny.
Z uwagi na to, że satelita wszedł na nową orbitę, bardziej przystającą do celów nawigacyjnych, trwa teraz seria szczegółowych testów.
Odzyskanie
Piąty i szósty satelita Galileo, zostały wystrzelone razem 22 sierpnia 2014 r., trafiając na wydłużoną orbitę sięgającą od 13 713 do 25 900 km od powierzchni Ziemi.
W ciągu 17 dni piąty satelita wykonał łącznie 11 manewrów, które stopniowo podniosły najniższy punkt jego orbity.
Dzięki temu podniesiono ją o ponad 3500 km i zmieniono jej kształt z eliptycznej na bardziej kołową.
„Wszystkie manewry przebiegły poprawnie. Osiągnięto świetne rezultaty, zarówno pod względem kierunku, jak i ciągu”, wyjaśnił Daniel Navarro-Reyes, analityk misji Galileo w ESA.
„Dzięki profesjonalizmowi i zaangażowaniu wszystkich zespołów, końcowa orbita jest zgodna z naszym celem” – dodał.
Rozkazy zostały wydane przez Space Opal, operatora Galileo z Centrum Kontroli Galileo w Oberpfaffenhofen w Niemczech. Poprzedziły je obliczenia przeprowadzone wspólnie przez zespół dynamiki lotu z Centrum Operacji Kosmicznych ESA (ESOC) w niemieckim Darmstadt i francuskiej agencji kosmicznej (CNES).
Polecenia trafiły do satelity poprzez rozległą sieć stacji naziemnych, składającą się ze stacji Galileo i dodatkowych placówek koordynowanych przez CNES.
Swoją ekspertyzą, którą wykorzystano przy adaptacji procedur lotu w trakcie odzyskiwania misji, służył też producent satelity, OHB.
Do czasu rozpoczęcia manewrów wspólny zespół ESA-CNES utrzymywał satelity za pomocą żyroskopów i czujników tak, aby były zwrócone w stronę Słońca. Pozwalało to zachować bezpieczne położenie satelitów w przestrzeni, ale ich ładunki nawigacyjne nie mogły być wtedy w pełni używane.
Nowa orbita znacznie zredukowała ekspozycję satelity na promieniowanie jonizujące, zapewniając jego poprawne działanie w dłuższym okresie czasu.
Dogodna orbita
Nowa, bardziej kołowa orbita oznacza, że na piątym satelicie może być stale używany detektor Ziemi. Pozwala on na prawidłowe skierowanie głównej anteny w kierunku Ziemi i włączenie ładunku nawigacyjnego.
Co więcej, nowa orbita sprawia, że satelita będzie przelatywał nad tym samym obszarem Ziemi co 20 dni. Pozwala to na efektywne zsynchronizowanie przebiegu orbity z pozostałymi statkami konstelacji Galileo. Normalnie dla satelitów Galileo przeloty nad tym samym obszarem Ziemi odbywają się co 10 dni.
Kampania testów nawigacyjnych
Ładunek nawigacyjny satelity został włączony 29 listopada 2014 r. i tym samym rozpoczęła się pełna seria „testów na orbicie” (In-Orbit Test). Jest ona przeprowadzana z ośrodka Redu w Belgii. Tamtejsza 20-metrowa antena może z wysoką rozdzielczością badać siłę i kształt nadawanego sygnału nawigacyjnego.
„Najpierw przygotowano różne elementy ładunku, przede wszystkim pasywny maser wodorowy (główny zegar atomowy.), a potem ładunek nadał pierwszy » sygnał w kosmos«”, wyjaśnił zarządzający serią testów David Sanchez-Cabezudo.
„Nadawany przez satelitę sygnał nawigacyjny w paśmie L jest monitorowany za pomocą dużej anteny w Redu. Zachowanie sygnału w czasie obserwują też eksperci z OHB oraz Surrey Satellite Technology Ltd. – producenta ładunku z Guildford w Wielkiej Brytanii” - wytłumaczył
Pierwszy sygnał nawigacyjny Galileo FOC z przestrzeni kosmicznej na trzech częstotliwościach (E5/E6/L1) został odebrany przez testowe odbiorniki użytkowników (Galileo Test User Receivers). Ulokowane były one w Redu (Belgia), ESTEC w Noordwijk (Holandia), Weilheim (Niemcy) i w Rzymie (Włochy). Jakość sygnału jest dobra i zgodna z oczekiwaniami.
Ładunek Search And Rescue (SAR; do celów poszukiwawczo-ratunkowych) zostanie włączony w ciągu kilku dni. On również będzie przedmiotem serii testów na orbicie.
Plany na przyszłość
Takie same manewry ratunkowe zaplanowane są dla szóstego satelity. Zostanie on umieszczony na orbicie o tej samej płaszczyźnie, ale po przeciwnej stronie Ziemi.
Decyzja o tym, czy oba satelity będą używane do nawigacji i SAR jako część konstelacji Galileo, zostanie podjęta przez Komisję Europejską w oparciu o wyniki testów.
O Galileo
Galileo to europejski globalny system nawigacji satelitarnej. Będzie składał się z 30 satelitów i towarzyszącej im infrastruktury naziemnej.
Faza definicji oraz faza rozwoju i testów na orbicie (IOV) programu Galileo zostały przeprowadzone przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA) i były współfinansowane przez ESA i Unię Europejską. W ich ramach stworzono minikonstelację 4 satelitów i ograniczony segment naziemny służący przetestowaniu ogólnej koncepcji systemu.
Cztery satelity wystrzelone w ramach fazy IOV tworzą rdzeń konstelacji, która będzie rozszerzana aż do osiągnięcia pełnej gotowości operacyjnej (FOC).
Faza FOC jest zarządzana i w pełni finansowana przez Komisję Europejską. Komisja i ESA podpisały porozumienie delegujące ESA jako pełnomocnika Komisji w sprawach planowania i wykonania fazy FOC.
Dowiedz się więcej o Galileo na: http://www.esa.int/Our_Activities/Navigation
O Europejskiej Agencji Kosmicznej
Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) jest przepustką Europy do przestrzeni kosmicznej.
ESA to założona w 1975 r. organizacja międzyrządowa, której zadaniem jest rozwoju europejskiego potencjału kosmicznego oraz zapewnienie, by inwestycje w przestrzeń kosmiczną przynosiły korzyści obywatelom Europy oraz świata.
ESA skupia 20 państw członkowskich: Austrię, Belgię, Czechy, Danię, Finlandię, Francję, Niemcy, Grecję, Irlandię, Włochy, Luksemburg, Holandię, Norwegię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Hiszpanię, Szwecję, Szwajcarię oraz Wielką Brytanię, spośród których 18 to państwa członkowskie Unii Europejskiej. Dwa inne kraje członkowskie UE, Węgry i Estonia, najpewniej wkrótce staną się nowymi krajami członkowskimi ESA.
ESA podpisała porozumienia o współpracy z sześcioma innymi krajami członkowskimi UE. Kanada uczestniczy w niektórych programach ESA na mocy porozumienia o współpracy.
ESA współpracuje również z UE nad wdrażaniem programów Galileo i Copernicus.
Koordynując zasoby finansowe i intelektualne państw-członków, ESA realizuje programy i działania będące poza zasięgiem pojedynczego kraju europejskiego.
ESA odpowiada za budowę i utrzymanie rakiet nośnych, statków kosmicznych oraz instalacji naziemnych niezbędnych do zapewnienia Europie wiodącej roli w przestrzeni kosmicznej.
Obecnie agencja wynosi satelity do obserwacji Ziemi, nawigacji, telekomunikacji oraz astronomii, wysyła sondy do dalekich obszarów układu słonecznego oraz uczestniczy w eksploracji kosmosu w ramach misji załogowych i bezzałogowych.
Dowiedz się więcej o ESA na www.esa.int.
Dalsze informacje:
ESA Media Relations Office
Biuro Prasowe ESA
E-mail: media@esa.int
Tel: +33 1 53 69 72 99
